Łączy w sobie pracę i rekreację. Podnosi umiejętności manualne, zawodowe i społeczne, a przy tym przynosi poprawę samopoczucia i wzmacnia samoocenę osoby niepełnosprawnej czy uprzednio wycofanej z życia społecznego. Ergoterapia wyróżnia się wysoką skutecznością. Jednocześnie podopieczni zwyczajnie ją lubią, ponieważ sprawia rzeczywistą przyjemność i przynosi uczucie odprężenia.
Ergoterapia zaliczana jest do form rehabilitacji , stosowanej przede wszystkim u osób niepełnosprawnych ruchowo lub intelektualnie, a także osób wykluczonych z różnych przyczyn z życia społecznego. Celem ergoterapii jest zbudowanie u podopiecznego przekonania, że potrafi sobie poradzić z codziennymi zajęciami – zarówno w zakresie manualnym, jak i związanym z relacjami społecznymi. Podstawą ergoterapii jest wykorzystanie różnego rodzaju prac, dzięki którym podopieczny kształtuje określone sprawności – manualne, ruchowe, pamięciowe itp. Jednocześnie terapia ta zaspokaja potrzeby natury emocjonalnej i pomaga lepiej odnaleźć się w życiu codziennym.
W zależności od potrzeb podopiecznego i celu, jaki chce osiągnąć terapeuta, wyróżnia się terapię aktywizującą i usamodzielniającą oraz terapię zdolności społecznych.
Terapia aktywizująca i usamodzielniająca w pierwszej kolejności skupia się wokół codziennych czynności – dbania o higienę własną i wygląd zewnętrzny, porządek wokół siebie, wykonanie podstawowych prac w domu itp. Kolejny krok to poprawa sprawności psychoruchowej poprzez trening motoryki i zdolności manualnych. Gdy podopieczny zrobi już odpowiednie postępy w tym zakresie, możliwe jest wprowadzenie pracy artystycznej. Poprawia ona sprawność umysłową i pamięć.
Terapia zdolności społecznych przede wszystkim przygotowuje podopiecznego do wykonywania konkretnej pracy. Na tym etapie wprowadza się ćwiczenie zdolności interpersonalnych i budowanie relacji z innymi ludźmi. Końcowym efektem tak prowadzonej ergoterapii jest wzmocnienie poczucia własnej wartości podopiecznego. Niebagatelny wpływ na skuteczność ergoterapii ma budowanie pozytywnego wizerunku osoby w wieku senioralnym i uświadamianie jej wpływu na otaczający świat.
Ergoterapia nie tylko umożliwia aktywne funkcjonowanie podopiecznego w życiu społecznym, ale też buduje poczucie własnej wartości i psychiczną odporność, co jest niezmiernie ważne na etapie późnej dorosłości. Warsztaty interpersonalne, nauka i wzmacnianie umiejętności interpersonalnych, kontaktów społecznych, zdobywanie kompetencji z zakresu komunikacji stanowi jej nie odłączną część. Coraz szersze rozpowszechnienie tej metody terapii w ośrodkach pomocy społecznej, Warsztatach Terapii Zajęciowej, Domach Samopomocy, a także Zakładach Samopomocy Zawodowej świadczy o jej niewątpliwej skuteczności.
