Filmoterapia

Polega na projekcji filmów i następującej po nich dyskusji, omawianiu fabuły oraz problematyki. Stworzenie warunków „domowego kina”, projekcja na dużym rzutniku i zajadanie popcornu jak w prawdziwym kinie jest dla podopiecznych czymś wyjątkowym, odmiennym od standardowej rutyny.

Film daje możliwość obserwacji konkretnych sposobów radzenia sobie i wyboru najodpowiedniejszego, bez ryzyka negatywnych konsekwencji, a ponadto łatwiej jest nam popłakać się na smutnym filmie, niż po prostu w życiu. Zajęcia z wykorzystaniem specjalnie dobranych fragmentów nagrań, filmów. Podczas oglądania filmu pozwala nam nie tylko na spotkanie z własnymi emocjami, ale również zaakceptowanie ich w bezpiecznych warunkach. Metoda polega na doborze filmu do danej grupy i problemu, na który chcemy zwrócić uwagę. Umiejętny dobór filmu to połowa sukcesu. Grupa, bądź jednostka poddawana terapii ogląda film, a po jego seansie następuje dyskusja odnosząca się do danego problemu. Czasem jeden obraz filmowy porusza wiele ważnych wątków, na których chcemy się skupić.

Terapia przez film oddziałuje na sferę emocjonalną, behawioralną i poznawczo-intelektualną. Pozwala nam na uzyskanie katharsis, czyli tzw. oczyszczenia. Dodatkowo, to bardzo atrakcyjna, zarówno dla młodych, jak i starszych osób, forma pomocy. Oglądając film utożsamiamy się z jego bohaterami, wczuwamy się w sytuacje na ekranie, co umożliwia modelowanie naszych emocji. Tłumacząc terapeucie, co myślimy, samemu można pójść dalej z tym, co ma się w sobie. Terapeuta jest skupiony i zainteresowany, poświęca nam swój czas i energię. Siłą rzeczy chce się wtedy komuś takiemu wytłumaczyć siebie. Dzięki czemu patrzymy na swój problem z innej perspektywy.

„ …Bardzo silne emocje wywołują dzieła filmowe u osób, których dotknęły traumatyczne przeżycia powodując rozwój zaburzeń nerwicowych. Niekiedy strata bliskiej osoby, choroba czy inne tragedie rodzinne wywołujące smutek i przygnębienie – tak mocno „wrastają” w psychikę, iż dokonują wewnętrznego spustoszenia prowadząc jednocześnie do stanów lękowych. Permanentny stres, wielorakie przyczyny psychologiczne, czy społeczne prowadzą do obniżenia własnej wartości i bezradności. Czynniki takie powodują, iż nasila się niechęć do ludzi i świata, a w efekcie powstają poważne stany depresyjne. Oczywiście depresji, nerwic, stanów lękowych nie da się leczyć tylko i wyłącznie za pomocą filmoterapii. Po pierwsze konieczna jest profesjonalna diagnoza specjalistów, a następnie właściwie ukierunkowana pomoc - psychoterapia i nowoczesna farmakoterapia. Oglądanie filmów nie zastąpi wyżej wymienionych metod, ale może mieć pozytywny, terapeutyczny wpływ, łagodząc zaburzenia …”